Lieve Waterbenders, Earthbenders, Firebenders en Airbenders, 

 

Ik heb de overtuiging dat een mens altijd een “lange serie” (afleveringen van drie kwartier of zelfs een uur) en een “korte serie” (afleveringen van 20 minuten) nodig heeft. Na de 2e keer Friends, 6e keer How I Met Your Mother, 1e keer Big Bang Theory en 3e keer Brooklyn 99 was de tijd van Sitcoms op Netflix officieel ten einde en zocht ik naar nieuw vertier. Al in de zesde klas zeiden mijn vrienden tegen me dat ik Avatar: The Last Airbender opnieuw moest bekijken nu we allemaal volwassen geworden waren. Aangezien ik van mijn ouders als kind alleen Nederland 1, 2 en 3 en het Belgische Ketnet mocht kijken had ik Avatar, op een paar losse afleveringen na die ik stiekem bij vriendjes keek, überhaupt nog nooit gezien. En terugdenkend aan die tip van mijn vrienden vond ik dus 4 jaar later – want zo lang is de zesde al geleden – eindelijk de tijd en de zin om aan Avatar te beginnen. En al kan ik beloven dat dit geen betaald en gesponsord bericht is, wil ik toch mijn enthousiasme graag met jullie delen. Zo veel maak ik niet mee in deze tijden en het vinden van een spannende serie kan ik dan toch wel een klein hoogtepuntje noemen.  

 

Als ik in de wereld van Avatar had geleefd was ik hopelijk in de een van de waterstammen geboren. Hoewel ik niet de grootste fan ben van koud weer en de waterstammen zich op de polen bevinden, is die kou een kleine prijs die je moet betalen om bender te zijn van het gaafste element. En ja, dat kan ik onderbouwen. Hoewel Avatar alle elementen van hun goede en slechte kanten laat zien, is water toch wel de perfecte middenweg. Water kan gebruikt worden in gevecht door het schieten van ijspunten maar kan in de handen van sommige benders ook als helende kracht gebruikt worden. Het is die poëtische combi tussen hard en zacht, aanvallend en verdedigend, die ik zo waardeer. 

 

Hoewel Katara mijn favoriete element bestuurt, lijkt mijn levensverhaal toch het meest op die van Zuko: een jeugd gevuld van woede en de zoektocht om zijn eer te herstellen > twijfels over of hij zijn leven niet moet beteren > van zichzelf leren houden > het goede doen en …. (sorry niet te veel spoilies). Of nou ja, mijn levensverhaal? Een verkorte versie in alleen de afgelopen twee weken van mijn leven dan, de twee weken waarin ik aan mijn derde vak van methoden en statistiek ben begonnen. Aan het begin dacht ik dat ik er niets van kon en statistiek haatte. Maar met iets meer tijd ophanden en iets meer discipline om opdrachten bij te houden bleek statistiek helemaal niet zo erg als gedacht?! Met rode wangetjes van schaamte moet ik toegeven dat ik de hoorcolleges zelfs interessant kan noemen en geniet van het gepuzzel in SPSS. Alleen de Zuko’s op deze aarde zullen weten hoe ik me voel… 

 

Kortom, wil je levenslessen of gewoon een boel kijkplezier? Neem af en toe 20 minuutjes de tijd om je kindertijd te herleven (of voor het eerst te beleven) met een aflevering van Avatar: The Last Airbender. Liefs, Tirza de Waterbender. 

0