Afgelopen vrijdag, de 11de van de 11de, was het zover; het prachtige liftweekend was daar. Samen met 80 andere LAS’ers reisden we af richting Brugge. Samen met Madelief heb ik even een kleine detour genomen naar het feestelijke Oeteldonk!! Na een BVO’tje (börek voor onderweg) gehaald te hebben vervolgde we onze reis al liftend richting het mooie Brugge. Aangezien iedereen ’s-Hertogenbosch in wilde en dus niemand wegging hebben we met onze (lift saving) rood-wit-gele sjaaltjes om een klein halfuurtje gewandeld naar de ‘grote weg’, waar een lieve man ons oppikte en wel even 50 minuutjes om wilde rijden op kosten van de zaak, hierna namen een broer en zus (waarvan wij dachten dat ze aan het daten waren, oepssss) ons mee richting Antwerpen… de locatie was echter verre van ideaal, op gezellig knipperende verkeerslampen na (vanaf deze week te bewonderen op de Atlaskamer ;)) knipperde alle knipperlichten namelijk de verkeerde kant op.. Na twee uur regelde Madelief dan toch echt onze verlossende lift, deze bracht ons met 165 km/u op de linkerbaan helemaal naar Ghent, waar we na een snelle snelweg maaltijd met een super chique camper bij het hostel af werden gezet.

 

Met 4 liften op zak arriveerden wij als mooie middelmoot om 19:00 in het knusse hostel, sommigen kwamen hier rond 13:30 al aan, anderen moesten de trein pakken en werden om 22:15 opgepikt van het station. Maar iedereen is veilig aangekomen en na wat happy-hour drankjes gingen we dansen in de club, waar na een uur alweer miljarden bacteriën uitgewisseld waren via de welbekende ijsklontjes. Ook zijn er flink wat Brugse biertjes door de mondjes van alle lieve Atlassers gegaan, en dit resulteerde dan ook in meer dan genoeg brakke kopjes aan het ontbijt zaterdagochtend. Maar gelukkig was de sfeer goed en gingen we met een leuk clubje de stad verkennen, we hebben de kermis, kerken een lege kerstmarkt en het Salvador Dali museum bezocht. Hierna heb ik met drie andere toppers een tattoo laten zetten en ben ik dus naast alle mooie herinneringen ook een tattoo rijker. Om hierop te proosten hebben we in het hostel nog even een snel drankje en dutje gedaan voor we met elkaar uit eten gingen, na het eten hadden we een klein anderhalf-uur om uit te buiken en om te kleden in onze beste piraten outfits. Samen met Marguerite en Mart heb ik het hamster-water-wangen-lach spel (a.k.a. try not to laugh with water in mouth challenge) gespeeld, voor bewijsmateriaal zie deze link. Na het dweilen van de vloer was het dan echt zo ver, we gingen uit!!!! In het Bras Café konden wij als wilde piraten lekker op de bar dansen en drankjes doen; ook hier vlogen de ijsklontjes en bacteriën ons weer om de oren. Langzaamaan stroomde iedereen terug naar bed, frietkraampjes of clubs, dit alles leidde tot een hele brakke zondagochtend waarin de check-out van 10:00 ’s ochtends toch best wel taai bleek te zijn voor onze verzopen piraatjes….

 

Om mijn toch al best lege bankrekening te sparen ben ik lekker teruggaan liften samen met Isis, 7 liften en 8 uur later waren we weer thuis, met gevaar voor eigen leven zijn we op een vluchtstrook gedropt en zijn we ingestapt bij mensen die alleen naar Nederland gingen om wat wiet te halen. Maar ook dat hoort bij het liften, niet te kieskeurig zijn en gewoon lekker met de flow gaan, kletsen en een beetje duimen op de achterbank dat je veilig aankomt. Het was echt weer ouderwets gezellig.

 

Lieve lieverds, ik heb genoten en geef dit duimende weekend een dikke duim omhoog!

Dikke piraten-knuffel,

Mark

0