Ik droomde laatst dat ik aan het kamperen was met vrienden uit Utrecht en Rotterdam. We waren daar omdat ik ging trouwen. Met wie, dat weet ik niet meer. Er was een hooibaai en mijn hele tent was lek, mijn bed en deken doorweekt.
Toen ik wakker werd probeerde ik meteen dit vage verhaal te achterhalen. Ik kneep mijn ogen dicht en dacht diep na, maar hoe dieper ik in mijn herinnering van die nacht groef, hoe meer ik het gevoel had dat de herinnering op hetzelfde moment mijn gedachte weer ontglipte. Geen idee of ik het bovenstaande ook daadwerkelijk heb gedroomd, misschien is het allemaal lariekoek. Niks is mysterieuzer dan dromen.
Op het moment dat je wakker wordt lijkt de droom vaak slechts een schim aan vage herinneringen; niks is permanent, alles is tijdelijk en vervaagt. Het lijkt soms zelfs alsof je niet eens het recht hebt om te weten wat er in de droom is gebeurd. Alsof je expres onwetend wordt gehouden. Heel af en toe lijk je even grip op de droom te hebben. Zo heb ik wel eens dat ik me tijdens de droom besef dat ik het al een keer gedroomd heb, waar ik dan vervolgens uit frustratie om zucht. SAAAI denk ik dan, DIT HEB IK AL GEDROOOMD…
Wat ik misschien wel het spannendst, het engst en het meest interessant vind aan dromen, is dat je nooit écht weet wat voor betekenis er achter verschuilt. Er valt vaak ook gewoon geen touw vast te knopen aan de mengelmoes van gebeurtenissen in een droom. Er wijken zoveel verschillende factoren af van de werkelijkheid, waardoor de droom eigenlijk niet meer te begrijpen valt. Ik heb deze factoren proberen in kaart te brengen, maar ga vooral een keer met me in discussie als ze bij jou van deze lijst verschillen; ik ben benieuwd.
- Je ziet mensen waarvan je dacht dat je geen waarde aan ze hechtte. Je vraagt je telkens af wat deze mensen in jouw droom te zoeken hebben.
- Je ziet sommige mensen vaker in je dromen dan dat je zou willen. Je beseft je dat je meer om die mensen geeft dan je dacht, of dan je zou willen.
- Er gebeuren dingen waarvoor je in het echte leven bang bent dat ze misschien gebeuren. Niet fijn.
- Er gebeuren dingen waarvan je hoopt dat ze je eindelijk een keer WEL gebeuren. Als ik iets kwijt ben in het echte leven – wat best vaak het geval is, droom ik dat ik het terug vind. Een flinke tegenvaller in de ochtend.
- Je droomt de meest rare taferelen. Je loopt bijvoorbeeld allemaal naakt door de stad of je tanden vallen opeens uit je mond.
- Er klopt geen snars van je waarde oordeel – je huis stort in elkaar, maar je vindt dat eigenlijk best grappig. Je staat midden in een levensgevaarlijke overval, maar je vindt het alleen maar spannend en probeert enkel de held uit te hangen.
- Het tempo van tijd klopt voor geen meter. Het duurt bijvoorbeeld maar 2 minuten om naar Amerika te vliegen.
- Ruimtelijk gevoel lijkt niet te bestaan. Alle kamers, gebouwen en buitenplaatsen waar je ooit bent geweest, worden compleet door elkaar gegooid. Aan je woonkamer zit je oude wiskundelokaal geplakt, waar midden in de ruimte een lange trap staat, die vervolgens eindigt in de club waar je dit weekend bent geweest.
Het prachtige aan deze rariteiten is dat ze niet persé onjuistheden zijn, maar eerder eindeloze creaties die voortkomen uit een soort vrije speeltuin van gedachtes, herinneringen, gevoelens, verlangens, angsten en eigenlijk alles waar de geest uit bestaat. Alsof er uit een enorme database van random herinneringen en kenmerken uit jouw leven een aantal elementen worden geplukt en bij elkaar worden gezet. Details uit het verleden, of van je vorige dag. Ik vind het allemaal bizar.
Ik wilde eigenlijk nog verder ingaan op de betekenis en de functie van dromen. Volgens mij verwerken we wel degelijk onze gevoelens en gedachtes door te dromen, maar als ik daar nog dieper op in zou gaan, krijgt deze blog geen einde. Volgens mij weet ik al waar mijn volgende blog over zal gaan, dus hoef ik daar in ieder geval niet meer over na te denken.
Ik ga nu lekker mijn bed in. Hopelijk zal ik dromen over Atlas, over liefde of verdriet en wie misschien wel over jou.
Slaaplekker! (Nacht)Kus,
Adelheid
