Mensen vragen me soms of mijn brein wel eens uitstaat, het antwoord daarop is vrij simpel, nee. Ik kan me oprecht niet een moment herinneren waar ik niet aan het nadenken was over iets. Sommige mensen kunnen muziek luisteren en gewoon luisteren naar de muziek, voor mij is dat onmogelijk, ik denk altijd aan andere dingen. De enige manier voor mij om te ‘luisteren’ naar muziek is als ik me bedenk dat de zanger(es) een optreden geeft, maar dan denk ik alsnog bizar veel aan hoe dat optreden eruitziet en val ik vanzelf weer terug in waar ik daarvoor over aan het nadenken was. Hetzelfde is met podcasts, ik zou graag alleen maar naar die podcast willen luisteren maar meestal is het gewoon achtergrondgeluid voor wat er zich afspeelt in mijn hoofd.
Misschien is je vervolg vraag of ik er wel eens moe van wordt, dat niet kunnen stoppen met nadenken. En dat vind ik een hele lastige, ik heb veel aan mijn gedachtes. Het is een beetje alsof je op de fiets altijd op de ene weg tegenwind hebt en de andere weg wind mee. Dus op sommige momenten denk je godverdomme ik heb hier echt geen zin in maar dan heb je weer wind mee en vergeet je dat volledig. Maar, op de momenten met tegenwind, als ik mijn gedachtes dus niet zo fijn vind, probeer ik ze altijd leuker te maken, zo ben ik dan vaak te vinden bij een talkshow en praat ik over de dingen in mijn hoofd alsof ik geïnterviewd word.
Ik kan ook eigenlijk niet echt begrijpen dat niet iedereen zo leeft. Dat er mensen zijn die gewoon even kunnen rusten in hun hoofd, gewoon liggen en nergens aan denken. Net als dat ik niet zou kunnen begrijpen dat sommige mensen in woorden denken? Hoe doe je dat? Hoe kan het niet in beelden zijn?
Maar aan het einde van de dag ben ik wel blij dat het zo is. Zo ben ik vandaag best wel gestrest over dat mijn agenda elke dag drukker en drukker wordt maar kan mijn brein het wel allemaal opslaan en logistiek helemaal uitwerken. Bij de bestuursvergadering vragen we aan het einde altijd ‘hoe druk voel je je?’ Dit is dan op een schaal van 1 tot 5 en tot nu toe heb ik nog nooit hoger dan een 3,9 gegeven. Niet omdat ik het niet druk heb, maar zodra mijn agenda op orde is (zowel in mijn brein als mijn fysieke agenda) zal ik me nooit druk voelen. Ik kan me dan alsnog wel stressen dat niet alles af gaat zijn, maar dan pas ik de agenda aan zodat het weer past en dan is de stress weer weg.
Dus ja, eigenlijk ben ik wel blij met mijn gedachtes.
