Blog blog blog blog blog… Tja waar ga ik deze keer over schrijven? Over een gebeurtenis, het leven, de liefde, muziek, eten, drinken, vakanties, een boek, mijzelf of corona? Ik denk dat ik ga beginnen met wat te vertellen over muziek.
Weet je waar ik van hou? Van samen met iemand muziek kunnen luisteren, kunnen kletsen over van alles, zoals bijvoorbeeld de muziek. Het is heerlijk om naar iemand te luisteren die met passie ergens over kan praten. Dit hoeft natuurlijk niet perse muziek te zijn, maar doordat ik ook heel erg hou van muziek is dit een gemakkelijk onderwerp. Niet alleen gemakkelijk maar ook heel erg leuk!
Nu heb ik gezegd dat ik het heel leuk vind om naar iemand te luisteren die over een passie praat. Alleen vraag ik me nu af, zou ik het ook leuk vinden als iemand bijvoorbeeld een passie heeft voor iets wat ik dus helemaal niet interessant vind? Vind ik het echt leuk als iemand over een passie praat, of vind ik het alleen leuk als ik die passie ook leuk vind of op z’n minst kan begrijpen? Ik heb zojuist een paar minuten naar buiten gestaard en geprobeerd een passie te bedenken waarnaar ik geen seconde zou kunnen luisteren. Dit vind ik lastig. Dus denk je een passie te weten waarvan je denkt dat ik er niet naar zou kunnen luisteren. Stuur dan even een appje!
Momenteel luister ik naar een nummer van Blue Mitchell, genaamd ‘I’ll close my eyes’. Check het vooral even nu je dit aan het lezen bent.
Maar oke, dit leuke verhaal over muziek is bij deze ten einde. Nu wil ik jullie wat vertellen over een boek dat ik nu aan het lezen ben. Het boek heet ‘Grand Hotel Europa’ en is geschreven door Ilja Leonard Pfeijffer. Er is een kans dat jullie dit boek al voorbij hebben zien komen op mijn prachtige insta dag. Jammer genoeg heb ik het boek nog steeds niet uit, maar voor mijn doen ben ik al een aardig eind onderweg. Ik ben namelijk niet echt een lezer. De laatste tijd gaat dit beter. Het beste moment om te lezen is wat mij betreft in de trein. Dit is precies het moment dat je eigenlijk toch niet zo heel veel kunt doen, dus ga je maar lezen. Wat ik ook prachtig vind, is de gedachte dat mensen langslopen en naar mij kijken en dan denken “Wow wat een gaaf intellectueel persoon zit hier in de trein.” Op die gedachte ga ik dus echt goed. Ik ben trouwens überhaupt een groot fan van treinreizen.
Het boek gaat trouwens voor een groot deel over toerisme. En hoe toeristen op zoek gaan naar een zo authentiek mogelijke ervaring. Alleen vinden toeristen een ervaring veel minder authentiek als ze er toeristen tegenkomen. Best een leuke gedachte, want het is naar mijn mening heel erg waar.
Van een boek dat (onder andere) over toerisme gaat, maak ik een mooi bruggetje naar vakanties. Want natuurlijk komt de wintersport eraan. En als er iets is waar ik zin in heb is het wel wintersport. Heerlijk van die berg afglijden terwijl je een liedje aan het zingen bent en werkelijk nergens aan denkt. Misschien denk je even aan welke afslag je neemt omdat je zo meteen weer van een bepaalde piste af wil, of juist omdat je geen sleepliftje wil maar gewoon een échte skilift. Ik vind het heerlijk! Middag eten met een super leuke groep mensen en een flinke pils erbij. Pfoe, dan maak je mij gelukkig. Daarna nog een paar uurtjes de piste onveilig maken, precies tot je de laatste keer dat je het liftje pakt zo timed dat je de laatste afdaling zo goed als alleen maakt en piste prepareer apparaten al bezig zijn. Dan weet je stiekem al dat de rest al aan het bier zit en kan je er zo bij aansluiten. Nu al zin in.
Alleen nu ga ik opeens niet met mijn familie op wintersport, maar met jullie. Dat wordt natuurlijk heel erg anders. Zeker weten wordt het niet normaal leuk. Echter ben ik een beetje bang voor corona momenteel. Want wat een gedoe zou dat kunnen opleveren. Dat moet ik alleen ook maar een beetje op me af laten komen. Ik heb er gewoon ontzettend veel zin in en met wat een ontzettend leuke groep mensen.
En van deze vakantie maak ik een voor de hand liggend bruggetje naar het onderwerp ‘drinken’. Want dat is natuurlijk wel degelijk een groot onderdeel in de wintersport, en misschien soms ook een (iets te groot) deel in mijn leven. En dan heb ik het natuurlijk over alcohol drinken. Ik had een soort van afgesproken om met mijn geliefde penningmeester Camiel mee te doen aan dry januari. Tot Camiel 5 januari bij mij op bezoek kwam. Ik vroeg hem: “He heb jij tot nu toe eigenlijk aan dry januari meegedaan?”. Waarop hij antwoorde met: “Fuck, dat zouden we doen he? Dan heb ik nu al wel gefaald”. Daarna zijn we gezellig samen aan het bier gegaan en hebben we een spelletje kolonisten van Catan gespeeld.
Van het onderwerp ‘drinken’ ga ik naar het onderwerp ‘mijzelf’ om dit blog maar mooi even mee af te sluiten. Want ik moet mezelf toch even verklaren wat betreft het succes van dry januari. Ik dacht er namelijk even over na en toen dacht ik bij mezelf, we leven in corona tijden en er wordt ons al zo veel afgenomen. Om mezelf nou ook nog de lekkere biertjes af te nemen. Ja dat vond ik gewoon wel een beetje zielig voor mezelf. Is dit een teken van alcoholisme? Nou, er is een reden waarom studenten niet worden meegeteld wanneer er gekeken wordt naar de gemiddelde alcohol inname van 18+’ers in Nederland. Daarnaast sport ik zo nu en dan en leef ik opzich ook gezond. (wat ik nu aan het doen ben is mezelf verantwoorden tegenover mezelf)
Maar oke lieve mensen, dit was het weer vanuit mij deze keer. Wanneer je een keer zin hebt om lekker te babbelen over muziek, of om een boekenclub op te starten, of samen op vakantie te gaan, of om samen een lekker biertje te drinken, of om samen onze daden te verantwoorden bij elkaar, stuur dan vooral een appje!
Tot snel lezers van mij prachtige blog 😉