Hee lieve Atlassers,
Op deze prachtig mooie zondag zit ik op mijn dakterrasje na te denken over waar ik nou over ga schrijven in inmiddels alweer mijn laatste bestuursblog. En dat vind ik een mooi momentje om toch even terug te kijken op dit beweeglijke Atlas jaar. Vorige keer hebben jullie mogen genieten van een aantal prachtige quotes die dit jaar omhoog zijn komen borrelen. Nu mogen jullie het vooral doen met een klein verzamelingetje van kenmerkende momentjes in ons bestuursjaar en toch ook een beetje een ode aan mijn lieve bestuursleden.
Dit jaar begon voor 16 vooral met Miro (een parel van een programma), en voor veel Atlassers met de omschakeling naar online onderwijs. Het werd een tijd van “hoe gaat het nou écht met je?” en een tijd van elkaar leren kennen via een online platform (Teams is het nieuwe Tinder). Een tijd waarin bijna volledige gesprekken konden werden gevoerd door het gebruik van whatsappstickers en een tijd waarin heel veel moest worden afgezegd maar wel vaak met de term “Hans betaalt” werd gesmeten. Voor bestuursvergaderingen betekende dit een tijd van Pre-, Mid- én Post-BV jankjes, de 1 team 1 taak mentaliteit (af en toe onderbroken door het kernfunctiekartel of de commissarissen revolutie), het uitdelen van de keigoed hoed (af en toe gebaseerd op emotionele staat van een bestuurslid), Cameraadschap (voor uitleg van deze vreselijke taalfout mag gemaild worden naar onderwijs@usatlas.nl) en het begin van de “je bent zo sterk als je zwakste schakel” ideologie.
Door de omstandigheden was er vooral veel werk voor ons achter de schermen van de vereniging, we hebben een fantastisch jaar met online activiteiten gehad maar het grootste gedeelte van de tijd hebben we vooral onze 6 koppies in beeld gezien. Hierdoor hebben we elkaar wel heel goed leren kennen. Ik heb een mapje gelabeld “incapabel” moeten aanmaken in de bestuursmail omdat Dawn bij doorgestuurde mailtjes mij een antwoord stuurde in plaats van de externe partij wat zorgde voor chaos binnen de inbox, we zijn erachter gekomen dat Thomas een grote hekel heeft aan apathen en de uitspraak “meid gaat ie even”, Djoeke is eigenlijk helemaal niet zo verdraagzaam als ze lijkt en fietst niet graag samen met mensen, Tirza is meermaals de reden geweest dat we later begonnen omdat ze nooit op tijd is (record staat op een uur tijdens een bestuursvergadering), Tobias wordt heel chagrijnig als hij een kaart probeert te lezen in de regen en je geen paraplu boven zijn hoofd houdt en ik heb vaak gefrustreerd geroepen dat er horizontaal gefilmd moet worden. Djoeke was dit jaar onze bron van positiviteit en onvermoeibaarheid, doortastende vragen, iconische uitspraken (echt een legend) en veel gezwijmel over Penningmeesters. Thomas was er altijd voor random grapjes in een ander accent (of deze man heeft gewoon meerdere persoonlijkheden who knows), heel veel liefde en warmte, en heel veel afleiding omdat hij altijd met zijn haar speelt tijdens elke meeting ooit. Tobias heeft nog nooit een meeting niet zitten eten en heeft het toch voor elkaar gekregen om geen zogenaamde bestuurskilo’s op te lopen, heeft zeker veel motie-van-wantrouwen-waardige uitspraken gedaan maar is altijd goudeerlijk geweest in de geldzaken van Atlas (tot grote teleurstelling van de rest die nog wel eens met “onvoorzien” wilde smijten), en bracht veel rust in de groep. Tirza is onder andere de brug (haha snap je bruggenbouwen) geweest tussen de opleiding, de eerstejaars en de overgang naar online onderwijs, is nooit haar prachtige glimlach en onuitputbare passie voor eten verloren, lacht altijd om mijn grapjes (thanks Tirtir<3) en is echt veel te goed in secret Hitler (het vertrouwen is nog steeds geschaad). Dawn is onze nummer 1 liefste mama van de groep (ook al is ze de baby), heeft elke week de melding “ik heb niet heel veel gedaan” maar vervolgens wel 25 mensen gemaild, 14 debiteuren gecontacteerd, 5 keer vergaderd en ook nog 30 kleine taken vervuld, en kan als geen ander om 20 uur ’s avonds gewoon nog een dubbele espresso achteroverslaan. Ik zelf ben de grootste contentsupplier geweest voor leuke foto’s en filmpjes, ben best creatief geweest dit jaar (al zeg ik het zelf) en heb geen moment voorbij laten gaan om toch emotioneel te vertellen dat ik het heel gezellig vind met z’n zessen (hihi).
Dit jaar is voor ons op heel veel verschillende manieren erg “onvoorzien” geweest. Een term die ons daarom ook nauw aan het hart ligt. Na een jaar van geen opties tot plan A en daarom maar door naar plan B tot Z denk ik dat onze grootste kracht lag in het opstaan en doorgaan gepaard met heel veel grapjes (die dan vaak too soon waren maar altijd zorgden voor een onwijs gezellig momentje). Onze leden maakten gelukkig heel veel goed voor vervelende momentjes of veranderingen in dit jaar. We hebben prachtige activiteiten bij mogen wonen en de onuitputtelijke energie en creativiteit van onze commissies mogen aanschouwen. Maar nu, na een jaar vol met projecten, mogen we dan eindelijk beginnen aan 1 groot laatste project voor onze prachtige vereniging: het inwerken van een nieuw bestuur. En zoals Djoeke laatst al heel mooi verwoorde “KB17, is echt ons beste project tot nu toe”.
Lief 16, samen vormen wij een front en die keigoed hoed staat jullie allemaal super goed.
Lief KB17, ik wens jullie net zo’n prachtig, lachen-gieren-brullen-huilen, leerzaam en chaotisch jaar toe. Wij hebben er onwijs veel zin in om volgend jaar de meest irritante honoraire leden ooit te worden.
Lieve Atlassers, bedankt voor elke keer dat jullie je schermpjes open hebben geklapt om iets van Atlas voorbij te zien komen, bedankt voor de geweldige activiteiten en inzet, en bedankt voor de lieve berichtjes. Ik hoop jullie snel te zien.
PS: 16 ga maar liggen.
